เนื่องจากข้าพเจ้าเป็น สตรีที่ชอบความคุ้มค่าเป็นที่สุด 5555+ ไม่ว่าจะเป็นการสอยสินค้าแบบถูกและดี เลือกเดินทาง ซื้อของฝาก ของใช้ อะไรดีอะไรเด่น อะไรเริ่ส ซื้อของแล้วรู้สึกว่าจ่ายได้แบบไม่ต้องคิดจริงๆ ก็จะยิ่งชอบมาก มันได้ความสะใจแจ้ หรือบางคนจะเรียกว่างกแบบโหดสัตว์รัสเซียก็ว่าได้ 555+
มาถึงหาดใหญ่ทั้งทีก็ต้องเฟ้นหาข้อมูลกันนิดหนึ่งคนอยู่หนึ่งวันเต็มนะทั้งสอบถามจากเจ้าถิ่นเองด้วย คือรู้จักอยู่แล้วล่ะตลาดกิมหยงน่ะเป็นตลาดดังของที่นี่ คือไม่ว่าจะท่องเที่ยวที่ไหนมาก็ไม่พลาดที่จะมาแวะตลาดกิมหยงสิ่งที่เราทำไปสืบเสาะก็คือนอกจากกินยงแล้วมีที่อื่นอีกไหมที่เด็ดโดน จากหลายๆปากเลยได้ความมาว่า”น้องปป.ไปลองไปตลาดสันติสุขสิ น่าจะชอบนะ ของเยอะดี..”
ของเยอะน้องไม่สน น้องสนของถูกและคุ้มข่าาาา555+ แว่บแรกก็นึกในใจ …
ให้ไป “สันติสุข”แล้วตูจิไปตลาดจินตหราด้วยไหม…พูด! หรือไม่ก็สันติสุขน่าจะเป็นร้านอะไรซักร้าน ผู้มีอิทธิพลหรือไม่ก็เจ้าของไม่ก็ร้านที่ ใหญ่ๆที่สุดแถวนี้ ถามไปถามมาเปิด Google Maps เลยเอาลงว่าตลาดสันติสุขมันอยู่ใกล้ตลาดกิมหยงมากแบบว่าเดินถึงกันเลย คิดไปคิดมาเลยเลิกคิด แล้วก็กลับมาคิดใหม่เฮ้ยเลิกคิดดีกว่า. ไปแม่ม เสียเวลาช้อป จากโรงแรมก็ให้รถตู้ขับมาส่งที “พี่จ้ะ ลงที่สันติสุขก่อนเลยนะ ที่เหลือเดี๋ยวหนูดันโดนหาทางกลับเองค่ะ”
เออแต่คิดไปคิดมาถามพี่เค้าก่อนก็ดีเพราะคนใต้เค้าพูดสำเนียงไม่เหมือนเรา บางทีก็ฟังไม่เข้าใจ เลยถามว่าอีแยกตรงโรงแรมนี้เค้าเรียกว่าอะไร “โรงแรมวีว่า ” เค้าเรียกกัน”หราหลงแสง” ได้คำตอบว่าเราต้องไปขึ้นรถตู้ฝั่งตรงข้ามตลาดกิมหยงรถตู้จะเป็นสีขาววิ่งตลอดขึ้นได้ทุกคัน มันจะมีป้ายสีเขียวเขียวเข้มข้างข้างนั่นแหละกันได้หมดถามคนขับก็ได้ว่าผ่านหราหลงแสงไหม ตอนถามเขาอย่าลืมทำเสียงขึ้นจมูกนะ เดี๋ยวไม่เนียน…
ถึงละ สิริระยะเวลารวมก็ 50 นาทีนอนฝันมาบนรถได้เลยเพราะวิวข้างทางไม่มีอะไรน่าดูเท่าไหร่แต่ต้องดูรถตู้ที่ไว้ใจได้ด้วยนะเผอิญเป็นของโรงแรม หลับเนียนมาเลย ป่ะลุยตลาดเถอะ
ตอนนี้รู้สึกอะไรบางอย่าง หลังจากที่เดินก้าวลงอย่างเฉิบฉายจากรถตู้แล้ว ปรากฏมีสายตานับสิบคู่หันมาจ้องเรา ชาวบ้านชาวช่องเขามองอะไรกัน หันมามองตูนี่เอง เข้าใจแล้วว่าอิฉันนั้นแต่งตัวแรด ถึงแรดมาก-“- คือชุดมาเดินตลาดหรือยังไร พูด! แต่ไม่ทันละ มา แล้วไม่มีทางถอย ข่าาา มั่นหน้าค่ะ! ง่อวววววว ถึงตลาดสันติสุขก็หน้าตาเป็นแบบนี้ มีร้านที่ชื่อว่า”สันติสุข”อยู่ร้านเดียวด้านหน้า. โดดๆเด้งเด้ง ริมฟุตบาทก็จะมีของขายอาหารแห้งทัวร์ธัญพืชอรัญรังนก ของฝากนำเข้าบ้างของไทยบ้าง เดินสไลด์กายแบบฉิวเฉิบเข้าไปดูด้านในด่วน! ก็พบว่า ….
เหยดดด ยังกะมาช่อง 3 ตอนดึกดึกข่า “ของฝากนักก๊อป”
ตลาดสันติสุข ขายอะไร? ก็พวกบรรดาของก๊อปทั้งหลายทั้งแหล่ล่ะค่ะคุณขา ก๊อปเนียนสะด้วยสิ คือจากประสบการณ์ที่ไปจูไห่(ราชินีของก๊อปเกรดA ) เจอกวางโจว เสินเจิ้น เข้าไป ล่อซะ (8A) ค่ะยูววว สมคำล่ำลือ ใครอยากจะรู้ไปดูกระทู้ก่อนนะจ๊ะ ที่นี่ก็นับว่าของก๊อปเนียนพอสมควรขณะที่ราคาไม่แพงมากจูไห่ยังจะแพงกว่าอีก ถ้าเป็นคนไทยไปซื้อโดยไม่มีคนพูดภาษาจีนติดไปด้วยก็ต่อราคายากมากพูดเลอ คนจีนนี้ไม่หมูนะจ๊ะขายของโคตรเก่งพูดเลอ… กลับมาที่ตลาดสันติสุขเราก็จะเห็นเสื้อผ้าแบรนด์ เครื่องหนัง กระเป๋า รองเท้า แว่นแบรนด์ต่างๆ เยอะแยะมากมาย
5 อย่างที่น่าช๊อปที่สันติสุข….
1. ขอยกอันแรกนี้ให้ “รองเท้าก๊อปแบรนด์” ดูเอาค่ะคุณขา ดูคู่นี้ค่ะคู๊ณ…ขวัญหายควายสะดุ้งเฮือกค่ะ นี่คือในตลาดรองเท้าเค้าเล่นกันอยู่ 35000 บ.อัพนะฮร้านู๋วว เปิดมา คนแย่งกันซื้อ ต่อคิวจับฉลากแทบจะถล่มห้างใหญ่ใจกลางกรุง ไม่ต้องแปลกใจสิราคาสูงปั่นไซด์ ขึ้นไปจากราคาเปิดขนาดเน้ เห็นตอนวันเปิดขายแย่งกันซื้ออยู่ที่คู่ละ 10,000 บาท ชะนีก็จะช็อคกลางห้างอยู่แล้ว อะไรจะแพงปาณน๊าน ประเด็นคือนางลิมิเต็ดค่ะ และหลังจากนั้นก็เป็นสิ่งหายากที่นักสะสมตะเวนหาซื้อกัน เขาเก็บเขาไม่ค่อยขายกันหรอกนะพวกรุ่นแบบนี้ จากวีระประวัติศาสตร์นะกสะสมอันน่าสะพรึง ที่ศรีสัมผัสมาเองกับตัวค่ะ. ปรากฎว่าที่นี่ สันติสุขแห่งนี้ ซื้อหนึ่งแถมหนึ่งไปเลยจ้ะ ราคาเบาๆคู่ละ 1000 อย่าต่อนะเดี๋ยวคนขายแม่ม ลดให้อีก โหดสัสสลัดแขกข่า! นิวบาลานซ์กรู ขึ้นหิ้งอยู่บนห้าง ราคา4ซ้าาาา5000 ที่นี่ราคาเดียวกันหมด แบบว่าต่อแล้วลดได้อิกเหลือคู่ละ 350 สวยสวย เห็นราคาแล้วตะลึงพรึงเพริดมาก ทั้งหมดนี่ก๊อปหมดนะจ๊ะ ซื้อไปใส่ขำๆก็เอาเลยใส่ไปได้ราคาไม่แพง แต่ถ้าจะเอาของดีจริงๆราคาถูกจริงๆในหมวดของรองเท้าผ้าใบหรือผ้าใบแฟชั่นแบบนี้ ถ้าให้แนะนำ รองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังต่างๆจริงๆ กราบ_/\_ ให้ลองไปดูกระทู้ไต้หวันเลยเจ้าค่ะคุณขา ของแท้ราคาถูกมีอยู่จริงจ้ะ ศรีสอยมาแล้ว เช็คกับช็อปแล้วของแท้แน่นอน 1,000,000% ใส่แบบฟินฟินไปเลยไต้หวันโคตรถูกคู่ละไม่ถึง 1000 ก็มีเที่ยวกับซื้อบ้านเราแล้วรถไปเริ่มต้นตั้งแต่ 30% จนถึง 80% ก็มีคือบ้านเราเป็นสินค้านำเข้าก็ไม่แปลกที่ราคาจะสูงสักนิดหนึ่งแล้วยิ่งมีขายในห้างด้วยก็ต้องให้เข้าที่เข้าทางเค้าหน่อยน๊ะจ๊ะยูวววว….
ยังมีรองเท้าหนังเทียมแบบราคาถูกๆ 300 บาทสีเหมือนหนังแท้จุง ดีไซน์ก็โอเคนะ เป็นหนัง PU คุณสมบัติของหนังประเภทนี้คือไม่ทนเท่าหนังแท้ล่ะจ่ะแต่น้ำหนักเบาไม่มีกลิ่นหนัง ใช้ไปนั้นนานก็จะไม่นุ่มเหมือนหนังแท้ แต่ทำความสะอาดง่ายกว่า ใช้ๆไปจิมีรอยยับ การทำความสะอาดก็ทำแบบคล้ายๆหนังแท้ใช้สเตคลีนเอาก็ได้นะ น้ำซึมแล้วทะลุ แช่น้ำนานๆอาจยุ่ยได้ เอ๊ะ ได้ข่าวของผู้ชายนะหล่อน ทำไมหล่อนรู้เยอะ! นั่นเส่ะคะ
2 . กระเป๋าแบรนด์เนม ก๊อปเหมือนราคาถูก มีเกือบทุกแบรนด์จ้ะ ที่นี่เค้าเรียกว่าแหล่งรวมเลย. สินค้าคุณภาพดี พอใช้ ไม่ได้แย่มากถ้าเทียบกับตอนไปซื้อที่จูไห่ เกือบเท่าคุณภาพที่นั่นเลยแต่ขายราคาถูกกว่า ซื้อที่นี่ดีกว่าสบายใจกว่าตรงที่ ถ้าซื้อของจีน ของโชว์จะเป็นอีกคุณภาพหนึ่งเลย. ตอนซื้อไปแล้วเค้าจะหยิบใบใหม่ให้ซึ่งการเก็บงาน หนัง ฝีเข็ม. ขนาด คนละเรื่องกันเลยเหมือนได้อีกใบที่เกรดต่ำมากๆมาเคยโดนไปแล้วสองรอบที่กวางโจกับจูไห่นี่ล่ะ ว่าก็ว่านะ
เรื่องของเทียมศรีก็ถนัดนะฮร้ะ หนังเทียม กะที่คนชอบเรียก(หนังPU) หนังสังเคราะห์ทั้งหมด นั่นหนังเดียวกันจ่ะ หนัง PU ที่ขายกันก็มีหลายเกรด (PU = Polyurethane)
หนัง PU มี3เกรด เกรดหนังพียู เกรดหนังเซมิพียู และหนังพีวีซี วิธีเลือก…
PU เนื้อสัมผัสเหมือนหนังแท้มากที่สุด โอสุด ในบรรดาหนังเทียมทั้งหมด ขั้นตอนการผลิตนั้นสะอาด เคมีไม่ค่อยตกค้าง PUเกรดดีๆ ราคาสูงอยู่ มีอายุการใช้งานนาน แต่จะเสื่อมและย่อยสลายไปเอง ยิ่งตอนรณรงค์ต่อต้านการฆ่าสัตว์ยิ่งเป็นที่นิยม…
เนื้อ PU มี 3 ประเภทคือ
Polycarbonate based PU อายุการใช้นานสุด 20 ปี ทนกรดด่างสูง
Polyether based PU อายุการใช้นาน 7 ปี ความทนกรดด่างสูงปานกลาง
Polyester based PU เป็นที่นิยมที่สุด เหมาะกับแฟชั่น ความคงทนนาน 3-5 ปี มีความทนกรดด่างพอควร ราคาไม่สูงมากนัก
แต่แม่ค้านางจิไม่บอกเราหรอกว่า เขาเอาที่ไหนมาทำ เราก็ต้องลองสัมผัสดูถ้าเนื้อมันเหมือนพลาสติกมากๆก็ไม่ควรเลือกซื้อนะเพราะมันจะไม่ทนเลยพังง่ายด้วย เราเคยเอาอะไรคมๆแอบลองไปขูดด้วยนะ ถ้าเนื้อบุ๋มลงไปเป็นรอยขาดทันทีแม้จะขูดเบาๆ ก็แสดงว่าหนังไม่ค่อยดี หนังไม่ดีก็ดูไม่คุ้มเสียดายตังเสียเวลาและไม่มีคนพาไปดู จบ! พอ!! ค่ะ
อย่างตัวอย่างด้านล่างนี้ เราไม่ชอบกระเป๋าแบนๆจ่ะ เพราะ กระเป๋าแบนแฟนทิ้ง ตึง!
สรุปร้านกระเป๋าแบรนด์เนมก๊อปก็มีเยอะมาก. แต่ถ่ายมาให้ดูเยอะมากไม่ได้. แค่ไปยืนถ่ายรูปก็มีคนมาถามแล้ว. “ถ่ายไปทำอะไรคะ”. เลยต้องตอบไป….ถ่ายเก็บบรรยากาศไปเป็นที่ระลึกค่ะ. ชอบมากๆร้านพี่ของสวยดี. ของเยอะมากๆเลยนะคะ ยังอยากแนะนำให้เพื่อนที่กรุงเทพซื้อเลย นั่น!! แถไปอีกกกก เดี๋ยวเจ้าของร้านด่าเอานะคร้า เค้าจะนึกว่าเป็นสายให้ตำรวจ มาจับของก๊อปไรเง้ 5555
3. เข็มขัด!!! ยังคงวนเวียนอยู่กับสินค้าแบรนด์เนมไฮโซราคาสูง มันเนียนได้ใจจริงๆอย่างแอร์เมสนี่ของจริง หัวเข็มขัด จะเล็กกว่าบางกว่านิดเดียว พวกนี้นาง๊อปยันกล่องบรรจุแพคเกจนะจ๊ะผ้าเช็ดหัวเข็มขัด. หรือผ้าเช็ดแว่นตาก็จะมาพร้อมกล่องบรรจุ ขนาดใบเซอแม่มยังก๊อปเลย….
รุ่นอินเทรนด์ รุ่นใหม่ล่าสุด มาไวมากเหมือนกันนะตลาดที่นี่ อย่างกำไลข้อมือรุ่นเมื่อครึ่งปีที่แล้วก็มาแล้ว มาดูราคากันบ้างเขาก็จะตั้งราคาเริ่มต้นที่ 1000 ถึง 1500 เราก็ต่อไปเลย ต่อแบบหน้ามืดตามัวผัวทิ้ง. เราต่อเหลือ500 เทคนิคสำหรับนักช็อปเกลือเรียกแม่อย่างเรา คือเราต้องตั้งตัวเลขไว้ก่อน มีตัวเลขกลมกลมในใจว่าลิมิตเท่าไหร่ถ้าเกินกว่านี้จะไม่ซื้อแล้ว ศรีก็ตั้งสัก700 ต่อไปห้าร้อยยังไงเค้าก็ไม่ยอมอันนี้เป็นธรรมดา ยื้อกันไปกันมานานสักพักสรุปได้สองอันอันแรก 500 อีกอันนึงได้ 600. 2 อัน = 1100 เข็มขัดแอเมสกับหลุยส์วิคตอง ซึ่งบอกเลยว่าเหมือนอยู่สอยไปฝากคนในบางกอกขำๆ ส่วนพวกกำไล ข้อมือ ต่างหู เข็มกลัดชาแนลไม่ต้องซื้อหรอกเกรดไม่ค่อยโอในกรุงเทพเริ่สกว่า
เสื้อ!!! ต้องบอกว่าอันนี้ไม่กล้าซื้อเพราะว่าเคยซื้อจากจีน. ซักแล้วมันหดบางอันก็สีตก เป็นก๊อปแบรนด์ทั้งหมดนี่แหละ ทั้งจิออดาโน. โปโล. ลาคอส ยันเบอเบอรี่ หลุยส์ ที่นี่ก็ก๊อปเหมือนนะเหมือนของแบรนด์เป๊ะเลย จับเนื้อผ้าดูก็โอเคนิ่มดีมันจะมีเสื้อคอกลมที่ขายราคาเริ่มต้นที่ 150 บาท 200 บาท 190 บาทก็มี. อันนั้นก็น่าซื้อแล้วก็กางเกงแบรนด์พวกขาสั้น กางเกงสามส่วน ห้าส่วนมีหมด ส่วนใหญ่เป็นของผู้ชาย ของผู้หญิงไม่ค่อยมีนะเท่าที่สังเกตเพราะถ้ามีเราไม่พลาดที่จะต้องได้ต้องโดนอยู่แล้วข่าาา. 55+
4. รองเท้าแตะก็ เป็นอะไรที่น่าชอบนะมีอยู่หลายร้านเหมือนกัน รวมๆก็ราวๆ 4-5ร้านได้ เป็นอารมณ์ร้านขายส่งตามต่างจังหวัด คือเห็นที่กรุงเทพไม่มีลดขนาดนี้แงะ เพราะจะเห็นลดตามห้างตอนจัดรายการอย่างมากก็ 20% ถึง 30% ที่นี่ก็ลดเกือบทุกแบบ พูด ถึงคุณภาพอย่างสกอร์ แอดด้า แกมโบว บาจา พวกนี้ไม่น่าจะก๊อปนะน่าจะเป็นของแท้นี่แหละ. ที่เอามาลดตามต่างจังหวัดกระตุ้นยอดขาย คุณภาพก็มาตรฐานแต่ละแบรนด์แต่ที่เห็นคือรถเยอะอยู่เลือกได้ตามชอบเลย ราคาก็เริ่มต้นที่คู่ละ100 บ.
5 . รังนก ใครสนใจจะซื้อกลับไปฝากก็ได้อยู่นะราคาไม่สูงมากถ้าเทียบกับแถวเยาวราชแล้วที่นี่ก็ถูกกว่าอยู่ดี รังนกก็มีระดับราคาตามแหล่งกำเนิดเช่นรังนกถ้ำ รังนกเลี้ยง หลังนกถ้ำก็จะเป็นสีส้มส้มแดงแดง. ส่วนรังนกเลี้ยงที่เลี้ยงตามคอนโดบ้านรังนกก็จะเป็นสีขาวมีทั้งใสและขุ่น ราคารังนกถ้ำก็จะแพงกว่ารังนกเลี้ยง ถ้ารังมาเป็นรูปหลังสวยงามก็จะแพงกว่ารังนกที่มาเป็นชิ้นแหลกๆเล็กๆ ที่ลองสั่งมากินก็ 300 บาท. เป็นรังนกเลี้ยงเศษเศษแหลกแหลกต้นกับแปะก๊วยเสิร์ฟพร้อมกับน้ำสมุนไพรอีกหนึ่งถ้วยร้อนๆ สรุปคือ ศรีลิ้นจระเข้ข่าาา แด๊ก ของแพงก็เฉยฉิบ ไม่ รู้สึกรู้สาอะไร อร่อยไม่อร่อยไม่รู้เลยพอกลับที่ไปกินแถวๆเยาวราช
พอดีมีโอกาสได้ทำพิธีกรให้กับเวชศรีรังนกไทย เลยเม้าได้ว่า ที่เยาวราชน่ะที่เห็นมีร้านขายรังนก เครื่องยาจีนสมุนไพรจีน.ตังค์ถังเช่า ม้าน้ำ กระเพาะปลาและอีกหลากหลายอย่าง นั่นคือเจ้าของเดียวกันนะจ๊ะเครือญาตกันหมดจ๊ะรวยไม่รู้จะรวยยังไง กิจการที่นี่มีส่งออกไปต่างประเทศด้วยก็เพิ่งรู้ตอนไปทำงานนี้แหล่ะว่าจริงๆแล้วประเทศไทยติดอันดับส่งออกรังนกอันดับต้นๆของโลก ที่เห็นคนจีนบริโภครังนกกันเยอะเยอะก็สั่งจากไทยนี่แหละหลักๆเลยที่จีนผลิตรังนกเองไม่ได้นะจ๊ะสภาพอากาศ สภาพพื้นที่ เขาไม่เอื้ออำนวย …
คนไทยเรานี่แหละมีบุญกว่ากินกันเข้าไปวุ้นชามละสี่ซะ 500 บาท วิธีสังเกตรังนกแท้ไม่แท้คือเนื้อสัมผัส รังนกแท้ด้วยความที่ มาจากน้ำลายนกนางแอ่นมันจะมีความข้นหนืด ในตัวของเค้าเอง แต่ไม่ได้หนืดมากนะและไม่มีรสชาติ ทิวเรากินน้ำมีรสชาตินั้นคือเติมน้ำเชื่อมลงไป ลักษณะเส้นถ้าเป็นวุ้นจะเป็นเส้นแหละๆชิ้นๆไม่กอดตัวกัน แต่ถ้ารังนกแท้ก็จะมีการกอดตัวกันเป็นกึ่งๆแพๆเส้นรังนกบางเส้นจะติดกัน ส่วนกระบวนการในการผลิตสามารถไปดูได้จากคลิปแนะนำวิดิทัศน์เวชศรีรังนกไทยคร้าา หม่อมฉันก็เป็นพิธีกรเองพาดูเองเลยสวยงามตามเยาวราช 5555+
ตอนนี้เริ่มหิวกินรังนกไปถ้วยเดียวเอาไม่อยู่นะแจ๊ะ มองไปเห็นมีร้านขายอาหารตามสั่งซึ่งมีทั้งข้าวต้ม ข้าวแกง อาหารตามสั่ง รวมกันอยู่ในร้านเดียวกัน. มันเป็นสองร้านติดกัน. เราก็เลือกมันสักร้านนั่งกินเลย…
สรุปว่าไม่เวิร์ครู้สึกว่าขายอาหารแพงจัด รสชาติก็พอได้ แต่ทำไมแพงจุง …
2 จานนี้ กะน้ำอิก2แก้ว 230 บ. หรือเป็นเพราะช่วงนี้ศรีงกหรือเปล่านะ จะควักตังค์จ่ายแทบอยากจะฟ้อง สคบ. รู้สึกว่าร้านอาหารธรรมด๊าธรรมดา ไม่น่าจะราคาแพงขนาดนี้. เพราะเป็นร้านตามสั่งริมฟุตบาทธรรมดา แต่เราจิอาจลืมไปมันก็คือสถานที่ท่องเที่ยวนั่นแหละนะ ราคาก็คงสูงกว่าทั่วๆไปอยู่แล้ว มีค่าบริการด้วย 20 บ.
หมดละตลาดสันติสุขเราเดินย้อนขึ้นไปตลาดกิมหยงกันต่อเลยดีกว่าได้ข่าวว่าของซื้อของฝากเยอะมากมายต้องลองไปโดนซะมั่งไม่งั้นจะถือว่ามาไม่ถึงถิ่น แฮ่ ^^
สุดยอดครับ